4-2-3-1 ve 4-3-3 formasyonlarının her birinin kendine özgü avantajları ve dezavantajları vardır, bu nedenle hangisinin daha iyi olduğu takımın ihtiyaçlarına ve oyuncu profiline bağlıdır. 4-2-3-1 formasyonunun bazı avantajları: - İki defansif orta saha oyuncusu sayesinde iyi bir savunma stabilitesi sağlar. - Kanatların ileri çıkması, rakip savunmanın takibini gerektirir ve hücum için genişlik yaratır. - Topa sahip olma ve oyunu kontrol etme imkanı sunar. 4-3-3 formasyonunun bazı avantajları: - Beş potansiyel hücum oyuncusu ile daha fazla gol atma şansı sunar. - Hücumda üç orta saha oyuncusu, rakip savunmayı sıkıştırmak ve baskı yapmak için kullanılabilir. - Pas akışı ve oyuncular arası hareketlilik, rakip savunmalar üzerinde baskı oluşturur.