Sevgi, temel bir ihtiyaçtan doğar. Psikolog Abraham Maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisine göre, sevgi ve ait olma duygusu, fizyolojik ihtiyaçlar ile güven ihtiyacından sonra gelen üçüncü basamakta yer alır. Ayrıca, Spinoza sevgiyi, "zorlama olmadan, yalnız özgür olduğunda yaşanabilen, insan gücünü somutlayan bir eylem" olarak ele almıştır. Sevgi, aynı zamanda bireyin kendine olan sevgi ve saygısını da besler. Dolayısıyla, sevgi hem bireysel hem de sosyal bir ihtiyaç olarak kabul edilir.