Bağlanma türleri, genellikle çocukluk döneminde şekillenir ve bu dönemde dört ana bağlanma stili ortaya çıkar: güvenli bağlanma, kaygılı bağlanma, kaçıngan bağlanma ve düzensiz bağlanma. Güvenli bağlanma: Çocuğun ihtiyaçlarını karşılayan bir ebeveynle gelişir ve genellikle 7-9 ay arasında belirginleşir. Kaygılı bağlanma: Ebeveynlerin tutarsız davranışları sonucu oluşur ve 12-18 aylık bebeklerde gözlemlenebilir. Kaçıngan bağlanma: Ebeveynlerin duygusal olarak mesafeli olması sonucu ortaya çıkar ve yine 12-18 aylık bebeklerde görülebilir. Düzensiz bağlanma: Ebeveynlerin travmatik veya reddedici davranışları sonucu oluşur ve genellikle 18 aylıktan küçük bebeklerde gözlemlenir. Bu bağlanma stilleri, çocukluktan yetişkinliğe kadar devam edebilir ve yetişkin ilişkilerindeki bağlanma biçimlerini de etkileyebilir.