Zülfü Livaneli'nin "Son Ada" kitabı, doğal zenginliklerle dolu küçük bir adada, kendi kaynaklarıyla geçinen 40 evden oluşan bir topluluğun arasında darbeci bir devlet başkanının yerleşmesiyle yaşanan kurgusal olayları anlatır. Romanda, başkanın adayı tek başına ve bildiği gibi yönetmeye çalışması, başta martılar olmak üzere ada sakinlerinin değişmesine neden olur. Kitap, aynı zamanda doğanın, özgürlüğün, birey olmanın ve totaliter yönetimlerin sorgulandığı bir eser olarak da değerlendirilebilir.