Yalnızlığın resmi, farklı yorumlarla çeşitli anlamlar taşıyabilir. Örneğin, Edward Hopper'ın "Gece Kuşları" adlı tablosu, yalnızlığı kalabalıklar içinde bile hissedilen bir durum olarak anlatır; birlikte olan ancak birbirine bakmayan veya konuşmayan insanları tasvir eder. Antonio Fontanesi'nin "Yalnızlık" adlı eseri, doğa içinde kaybolmuş ve düşüncelerine dalmış bir kadını konu alır. Salvador Dali'nin "Yalnızlık" adlı tablosu, sanatçının kendi içe dönüklüğünü ve içinde kaybolmuşluğu simgeleyen mavi tonlar içerir. Ayrıca, yalnızlığın resmi, yalnızlığın farkında olmayı ve bu duygunun yabancılaşmayı fark etmeyi de ifade edebilir. Yalnızlığın resmi olarak belirtilen bazı eserler şunlardır: "Yalnızlık" - Frederic Leighton (1890); "Arles’teki Yatak Odası" - Vincent Van Gogh (1890); "Yalnızlık" - Giorgio de Chirico (1917); "Yaşlı Gitarist" - Pablo Picasso (1903); "Sislerin Üzerindeki Kaşif" - Caspar David Friedrich (1818).