"Sürerim buluttan tarlaları, yağmurlar ekerim göğün göğsüne" dizeleri, Cem Karaca'nın "Islak Islak" şarkısında geçen bir söz sanatı örneğidir. Bu dizelerde: Bulut, tarlaya benzetilerek teşbih-i beliğ yapılmıştır. Yağmurlar, tohuma benzetilerek kapalı bir istiare oluşturulmuştur. Gök, bir insan gibi anlatılarak kişileştirme yapılmıştır. Ayrıca, bu dizelerde özgün bir mübalağa (abartma) örneği de bulunmaktadır. Şarkının ilgili kısmının anlamı şu şekilde açıklanabilir: > "Buluttan tarlalar sürer, göğün göğsüne yağmurlar ekerim; senin çayını güneşte demleyip yüreğimden süzerek veririm".