"Uzanan Kadın" tabloları, farklı dönemlerde farklı anlamlar taşımıştır: 1. Namık İsmail'in 1917 tarihli "Sedirde Uzanan Kadın" tablosu, batılılaşma dönemi sonrası üst tabakadan bir kadının kitap okurken tasvir edildiği, Osmanlı'da elit kesime ait batıya özgü giysilerle donatılmış bir sahneyi anlatır. 2. Halil Paşa'nın "Uzanan Kadın" tablosu ise 1894 yılına aittir ve iç mekânda resmedilen kadın figürüyle kadının kişisel alanına değinir. 3. İzzet Ziya'nın "Sahilde Uzanan Kadınlar" tablosu ise 1923 yılına aittir ve kadınların toplumsal normları aşarak özgür ve rahat bir yaşam sürdürebileceği fikrini sanat yoluyla ifade eder.