Tango, başlangıçta asillerin dansı olarak kabul edilmemiştir çünkü 1800'lü yıllarda Arjantin'de alt sınıf insanlar tarafından, yaşadıkları zorluklar ve hayal kırıklıklarını ifade etmek için ortaya çıkmıştır 12.

Ancak, 20. yüzyılın başlarında Avrupa'ya yayılan tango, Arjantinli dansçılar ve orkestralar sayesinde üst sınıfların da ilgisini çekmiş ve modernize edilerek daha geniş bir kitle tarafından benimsenmiştir 24. Bu dönemde tango, smokin giyen ve argo ifadelerden uzak bir şekilde icra eden Carlos Gardel gibi sanatçılar sayesinde üst tabakada daha çok yer bulmaya başlamıştır 2.

Dolayısıyla, tangonun "asillerin dansı" olarak anılması, tarihsel gelişim süreci ve toplumsal kabulün değişimiyle ilgilidir.