Yazeka
Arama sonuçlarına göre oluşturuldu
Shakespeare'in 112. sonesi, konuşmacının ilham perisiyle olan ilişkisini ve bu ilişkinin onun için ne kadar önemli olduğunu anlatır 4.
Sonenin bazı temaları:
- Toplumsal yargılar: Konuşmacı, başkalarının onun hakkında ne düşündüğünü umursamadığını, çünkü tek önem verdiği kişinin ilham perisi olduğunu belirtir 14.
- Yalnızlık ve mahremiyet: Konuşmacı, ilham perisiyle olan mahremiyetin, toplumla olan ilişkiden daha değerli olduğunu ifade eder 4.
- Gerçek ve manevi dünya: Konuşmacı, dış görünüşün ötesinde, gerçeğin, güzelliğin ve sevginin var olduğu manevi bir dünyaya ulaşma arzusunu dile getirir 4.
Sonenin tam metnine ve analizine aşağıdaki kaynaklardan ulaşılabilir:
5 kaynaktan alınan bilgiyle göre: