Zabel Yesayan'ın Son Kadeh adlı eseri, metnin kahramanı Adrine'nin "yasak aşkı" Arşag'a yazdığı notlardan (belki de uzun bir mektuptan) oluşur. Adrine, bu notlarda bir yandan geçmişine bakıp kendisi ve mutsuz evliliğiyle hesaplaşırken, bir yandan da "aşk"ın ne olduğunu kavramaya çalışır. Son Kadeh, 1915’ten sonra yazılan ilk metin olup, toplumun kutsal addettiği evlilik kurumuna çomak sokmakla yetinmeyerek, büyük bir kırımın ardından bir Ermeni ile bir Türk’ün birbirine duyduğu aşkı anlatır. Ayrıca, Adrine’nin doğada tek başına yürüyüşlere çıkarak, kendini evdeki kalabalıktan soyutlayarak korumaya çalıştığı ruhu, ancak sevgilisinin varlığıyla huzur bulur. Son Kadeh, Türkiye’deki okuyucu için Sabahattin Ali’nin Kürk Mantolu Madonna’sını hatırlatan trajik sonuyla da dikkat çeker.