Ahmet Erhan'ın "Yalnızlık" şiiri, yalnızlık temasını farklı yönlerden ele alır: Fikri yalnızlık: Şiirde yalnızlığın iki yönü vardır; topluma veya kendine karşı bir yalnızlaşma değil, bir "sevgili"ye karşı duyulan yalnızlık. Fiziki yalnızlık: Yalnızlık, acımsı bir utanca benzetilir ve çoğalan bir "şey" olarak hayretle karşılanır. Şiirde ayrıca, yalnızlığın sonucu ve etkileri de işlenir; yalnız kalışın kişiyi nasıl etkilediği ve yalnızlığın yanlışlığın ilk adımı olduğu vurgulanır. Ahmet Erhan'ın şiiri, bireysel acının toplumsal yaralarla kesiştiği bir alanda şekillenir.