“Sen kalemsin ben uç muyum” ifadesi, Aşık Veysel’in “Beni Hor Görme Gardaşım” adlı şiirinde geçmektedir .
Bu dize, insanlar arasındaki farklı rollerin birbirini tamamladığını ima eder; kalem ve uç birbirine bağımlıdır, tıpkı insanların birbirini tamamladığı gibi .