Şeker Portakalı romanı, mekân odaklı bir eserdir çünkü mekânlar, karakterlerin ruh hâllerini ve toplumsal koşulları doğrudan etkileyen, anlatının temel yapı taşlarıdır. Romanda mekânların kazandığı bazı sembolik anlamlar şunlardır: Bangu Mahallesi ve yoksul evler. Bahçe ve şeker portakalı fidanı. Sokaklar, tren yolu ve Mangaratiba. Ayrıca, anlatımın birinci tekil şahısla yapılması, romanın öznel bir zaman örgüsü oluşturmasına neden olur.