Neolitik Çağ'da savunma mimarisi, genellikle yerleşim yerlerinin etrafını çevreleyen fiziksel engellerle karakterize edilirdi. Öne çıkan özellikler: - Taş temel, kerpiç üstyapı: Savunma duvarlarının büyük kısmı taş temel üzerine kerpiçle inşa edilirdi. - Çok odalı yapılar: Yerleşimler, birbirine paralel veya eklemeli olarak büyütülen yapılarla korunurdu. - Kuleler ve hendekler: Bazı yerleşimlerde, savunma duvarlarının yanı sıra kuleler ve hendek gibi ek savunma unsurları bulunurdu. - Tapınak yapıları: Çatalhöyük gibi yerlerde, bazı yapılar tapınak olarak tanımlanırdı ve bu yapılar kendine özgü bezemelerle süslenirdi. Neolitik Çağ'ın sonlarına doğru, özellikle Kalkolitik Çağ'da, savunma amaçlı mimari unsurların sayısında artış gözlemlenirdi.