Osmanlı İmparatorluğu'nda "uç beyi", sınır bölgelerinde teşkilatlanan ve akın faaliyetleri yapan komutanları ifade eder. Bu kişiler, genellikle ya sınır hattındaki bir boyun beyi ya da sınır hattına sevkedilen Selçuklu emîrleriydi. Bazı tanınmış Osmanlı uç beyleri arasında Evrenosoğulları, Mihaloğulları ve Turahanoğulları bulunur.