Nermin Yıldırım'ın "Ev" romanı, hayatı boyunca ait olduğu yeri arayan Seher'in ülkelerarası bir rotayı yürüyerek aşmaya karar vermesiyle başlayan uzun bir yürüyüşü anlatıyor. Romanda üç farklı kurgu alanı işleniyor: 1. Yol: Portekiz'den İspanya'ya kadar yürünecek 263 km'lik bir rota. 2. Hatırlamalar: Ana karakterin yolda karşılaştığı insanlarla olan hikâyeleri ve terapi seanslarını hatırlaması. 3. İçsel yolculuk: Seher'in fiziksel olarak yürüdüğü yol, aynı zamanda duygularının su yüzüne çıktığı bir içsel yolculuğu temsil ediyor. "Ev" teması, Seher'in hiçbir yere ait olamama duygusunu ve kaybettiği göbek bağını arayışını simgeliyor.