Kaiser II. Wilhelm, 1888'den 1918'e kadar Almanya'yı yönetmiş ve ülkenin bir dünya gücü olması için agresif, militarist ve yayılmacı bir dış politika izlemiştir. Bazı önemli girişimleri: Deniz filosu: İngiltere'nin deniz üstünlüğünü sona erdirmek amacıyla güçlü deniz filoları inşa ettirmiştir. Sömürge politikaları: İngiltere ile rekabet ederek yeni sömürgeler edinmeye çalışmıştır. Diplomatik ilişkiler: Fransa'nın Morocca üzerindeki kontrolüne itiraz etmiş ve Bağdat üzerinden bir demiryolu inşa ettirerek İngiltere'nin Pers Körfezi'ndeki hakimiyetine meydan okumuştur. Osmanlı ile ilişkiler: Osmanlı Devleti'ni desteklemiş ve II. Abdülhamit ile yakın bir ilişki kurmuştur. Yurt dışı ziyaretleri: İstanbul'a üç kez ziyaret gerçekleştirmiştir; bunlardan biri, 1917'de I. Dünya Savaşı sırasında Balkan ülkelerine destek göstermek amacıyla yaptığı seyahattir. II. Wilhelm, I. Dünya Savaşı'nın ardından 1918'de tahttan çekilmiş ve Hollanda'ya sürgüne gitmiştir.