"Talihsiz bir olay yaşadık. Oğlum havale geçirdi! İlk nöbetini evde kucağımda geçirdi. Benim için çok zordu. İkincisini müdahale edildikten beş saat sonra hastanede geçirdi. Çok şükür kalıcı bir hasar oluşmadı. O panikle erken müdahalede bulundum, bilmeyerek. Allah'ıma çok şükürler olsun. Şu an iyi gibiyiz, iyi olmaya çalışıyoruz. Sürekli gözetim altında tutuyoruz. Dikkat ediyoruz; yeniden, ateşi çıkmasın tekrardan bir nöbet yaşamayalım diye. İlaçlar kullanıyoruz. Çok yoruldu, çok hırpalandı, çok fazla ilaç ve iğne yedi. Ben çok korktum; o, çok korktu. Psikolojik olarak ikimiz de iyi değiliz. Dualarınızı bizden eksik etmeyin! Allah korudu, daha kötü bir şey yaşayabilirdik. Yaşadığım korku gerçekten bana yetti!" 135.