Hüzün kovan kuşu, Türk edebiyatında ve halk şiirinde sıklıkla kullanılan bir metafordur ve melankoli, üzüntü ve keder gibi duygusal durumları sembolize eder. Bu ifade, bir kişinin iç dünyasında, özellikle kalbinde veya ruhunda yuva yapmış hüznü temsil eder; sürekli olarak varlığıyla kişiye üzüntüyü hatırlatır ve acıyı canlı tutar. Ayrıca, geçmişe bağlılığı, nostaljiyi veya hayata karşı melankolik bir bakış açısını da simgeleyebilir.