"Dönersen Islık Çal" filminin sonunda, cüce ve travesti arasındaki duygusal dostluk, toplumun dışlayıcılığı nedeniyle sona erer. Film, cücenin hayatını kurtaran düdüğü atmasıyla sona erer; bu hareket, ona zorbalık yapan insanlara davetiye çıkarır. Son sahnede, açlıktan ağlayan köpek yavruları gösterilir. Ayrıca, film bir şiirle biter: "Anam anlatırdı, insan ölünce başka donlarda yeryüzüne inermiş tekrar, at olurmuş, kuş olurmuş, ağaç olurmuş... / Eğer bir gün tekrar dönersem beni, küçük dostunu nasıl tanırsın, tanıyabilir misin? / - Tanırım tabii, insan dostunu kokusundan, bakışından, sümkürmesinden tanır, hem sen dönersen ıslık çalarsın, o zaman tanırım seni".