"Damlaya damlaya göl olur" atasözünün hikayesi, halk arasında anlatılan bir hikayeye dayanmaktadır 5.

Bu hikayelerden biri şu şekildedir:

Bir köyde yaşayan fakir bir çiftçi, geçimini küçük bir tarladan elde ettiği ürünlerle sürdürmektedir 5. Her yıl hasat zamanı geldiğinde aile bütçesini dikkatlice hesaplar ve kendisine uygun harcamalar yapar; çünkü aşırı harcamaların borca sürükleyebileceğini bilmektedir 5. Ancak bir yıl tarla az ürün verir ve çiftçi, komşusundan borç almak zorunda kalır 5. Bu borcu ödeyebilmek için çiftçi, bir yıl boyunca çok zor zamanlar geçirir ve kurduğu düzen bozulur 5.

Sonunda bu tecrübeden bir ders çıkartır ve şöyle der: “Bir daha asla, gücümü aşacak bir borca girmem. Ayağımı yorganıma göre uzatacağım 5.” Köy halkı da bu sözden ilham alarak atasözünü yaygınlaştırır ve nesiller boyunca bu öğüt yaşatılır 5.

Atasözünün kökeni hakkında başka hikayeler de bulunmaktadır 5.

"Damlaya damlaya göl olur" atasözü, anonim halk kültürünün bir mirası olarak yüzyıllar içinde şekillenmiştir 5.