• Buradasın

    Çözülen Bir Demetten İndiler Birer Birer Bırak Yorgun Başları Bu Taşlarda Uyusun Tutuşmuş Ruhlarına Bir Damla Gözyaşı Sun Bir Sebile Döküldü Bembeyaz Güvercinler Nihayetsiz Çöllerin Üstünden Hep Beraber Geçerken Bulmadılar Ne Bir Ot Ne Bir Yosun Ürkmeden Su İçsinler Yavaşça Susun Susun Bir Sebile Döküld

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    "Çözülen bir demetten indiler birer birer, Bırak, yorgun başları bu taşlarda uyusun. Tutuşmuş ruhlarına bir damla gözyaşı sun, Bir sebile döküldü bembeyaz güvercinler..." dizeleri, Ziya Osman Saba'nın "Sebil ve Güvercinler" adlı şiirinden bir bölümdür 13.
    Şiirin tamamı şu şekildedir:
    Çözülen bir demetten indiler birer birer, Bırak, yorgun başları bu taşlarda uyusun. Tutuşmuş ruhlarına bir damla gözyaşı sun, Bir sebile döküldü bembeyaz güvercinler...
    Nihayetsiz çöllerin üstünden hep beraber Geçerken bulmadılar ne bir ot ne bir yosun, Ürkmeden su içsinler yavaşça, susun, susun! Bir sebile döküldü bembeyaz güvercinler...
    En son şarkılarını dağıtarak rüzgâra, Beyaz boyunlarını uzattılar taslara... Bir damla suya hasret gideceklermiş meğer.
    Şimdi bomboş sebilden selviler bir şey sorar, Hatırlatır uzayan dem çekişleri rüzgâr Mermer basamaklarda uçuşur beyaz tüyler 24.