Brecht'in tiyatro anlayışı, epik-diyalektik tiyatro olarak adlandırılır. Bu anlayışın temel ilkeleri şunlardır: 1. Toplumsal sorunlar ve sınıf çatışmaları: Brecht'in oyunlarında işçi sınıfının yoksulluğu, emek sömürüsü ve sosyal adaletsizlik gibi temalar ön plandadır. 2. Seyirci ile etkileşim: Oyuncular, karakterlerini yaratırken duygusal bağlanma yerine analitik bir yaklaşım benimserler, bu da seyircinin daha eleştirel bir bakış açısıyla olayları değerlendirmesini sağlar. 3. Yabancılaştırma efekti: Brecht, seyircinin oyuna kapılmasını engelleyerek, sahnedekinin bir oyun olduğunu hatırlatır ve böylece seyirciyi düşünmeye teşvik eder. 4. Devrimci eylem: Tiyatro, sadece bir eğlence aracı değil, aynı zamanda toplumsal değişim için güçlü bir araç olarak görülür. 5. Dramatik eylemin yeri: Dramatik eylem, gerçek eylemin yerini almaz.