Osmanlı'da istihbarat faaliyetleri çeşitli yöntemlerle yürütülmüştür: Casuslar: Osmanlılar, özellikle komşu devletler hakkında bilgi toplamak için casuslar kullanmıştır. Diller: Yabancı dil bilen kişiler, istihbarat faaliyetlerinde önemli bir rol oynamıştır. Martolos ve Voynuklar: Balkanlar'ın fethinden sonra bu gruplar, istihbarat elde etmek için kullanılmıştır. Tüccarlar ve Seyyahlar: Tüccar ve seyyahlar, hem keşif amaçlı hem de resmi görevlerle istihbarat toplamıştır. Büyükelçi ve Tercümanlar: Yurt dışına gönderilen büyükelçi ve tercümanlar, istihbarat ajanı olarak kullanılmıştır. İstihbarat bilgileri, "istihbarat çarkı" adı verilen bir süreçten geçerdi. Osmanlı'da istihbarat faaliyetleri, özellikle Balkanların fethinden sonra önem kazanmış ve 19. yüzyılda modern bir teşkilat olan Teşkilat-ı Mahsusa kurulmuştur.