Yazeka
Arama sonuçlarına göre oluşturuldu
Sarı gazetecilik, çok az ya da hiçbir dayanağı olmadan yapılmış bir araştırmaya göz alıcı haber başlıkları eklenerek daha çok gazete satılmak için yapılan gazetecilik türüdür 1.
Bu teknik, bazen haberlerdeki olayın abartılması, skandal tüccarlığı ya da sansasyonalizm olarak ortaya çıkabilir 1.
Terim, ilk olarak 19. yüzyılın sonlarında, New York'ta yayınlanan Joseph Pulitzer'in sahibi olduğu New York World ile William Randolph Hearst’ın sahibi olduğu New York Journal gazeteleri arasındaki tiraj savaşları sırasında ortaya çıkmıştır 15.
Sarı gazetecilik terimi, basılı kaynaklarda ilk olarak New York Press editörü Erwin Wardman tarafından kullanılmıştır 15. Wardman, terimi tam olarak tanımlamamış ve dönemin popüler karikatürlerinden Sarı Çocuk’a referansla “sarı çocuk gazeteciliği” ifadesini de kullanmıştır 15.
Sarı gazeteciliğin bazı özellikleri şunlardır:
- önemsiz olaylara ilişkin büyük punto manşetler 1;
- fotoğraf, resim ve çizimlerin fazlaca kullanılması 1;
- sahte söyleşilerin, yanıltıcı başlıkların, sahte bilimin ve uzman olarak tanıtılan kişilere dayandırılan hatalı “öğretici” içerikli yazıların yayınlanması 1;
- tam renkli pazar günü içeriklerinin ve karikatürlerin kullanılması 1;
- sisteme karşı duran mazluma karşı dramatize edilmiş sempati 1.
5 kaynaktan alınan bilgiyle göre: