Osmanlı döneminde balıkçılık genellikle dalyanlarda veya ağ kullanılarak yapılırdı. Balıkçı esnafı iki kısma ayrılırdı: 1. Sayyâd esnafı: Balığı avlayan ve balıkhaneye getiren esnaf. 2. Balıkçı esnafı: Dükkânlarında balık satışı yapan esnaf. Avlanan balıklar öncelikle İstanbul Balıkhanesi'ne getirilir ve vergileri alındıktan sonra semtlerdeki balıkçı esnafına dağıtılırdı. Boğaziçi'nde balıkçılık ile geçinen halk ile dalyan ve voli sahipleri arasında yazısız bir hukuk gelişmişti. 20. yüzyılın başlarından itibaren artan deniz trafiği nedeniyle dalyanların kurulma ve işletilme şartları çıkarılan kanunlar ile daha sıkı hale getirilmeye çalışılmıştır.