• Buradasın

    AİHS 6/3-c nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    AİHS 6/3-c maddesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin adil yargılanma hakkını düzenleyen bir hükmüdür ve şu hakları içerir 13:
    1. Kendisini bizzat savunma hakkı 13.
    2. Seçeceği bir müdafinin yardımından yararlanma hakkı 13.
    3. Eğer avukat tutmak için gerekli maddi olanaklardan yoksunsa, adaletin yerine gelmesi için gerekli görüldüğünde, resen atanacak bir avukatın yardımından ücretsiz olarak yararlanma hakkı 13.
    Bu madde, bir suçla itham edilen herkesin savunma hakkına erişimini güvence altına alır 2.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    AİHS 6. madde nedir?

    Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin (AİHS) 6. maddesi, adil yargılanma hakkını düzenler. Bu maddeye göre herkes, aşağıdaki haklara sahiptir: Bağımsız ve tarafsız bir mahkeme tarafından yargılanma. Davasının makul bir süre içinde görülmesi. Kararların açık oturumda verilmesi. Kendisine yöneltilen suçlamanın niteliği ve nedeninden en kısa zamanda, anladığı bir dille ve ayrıntılı olarak haberdar edilme. Savunmasını hazırlamak için gerekli zaman ve kolaylıklara sahip olma. Kendi kendini savunma veya seçeceği bir savunmacının yardımından yararlanma. İddia tanıklarını sorguya çekme veya çektirme, savunma tanıklarının da aynı koşullar altında dinlenilmesini sağlama. Mahkemede kullanılan dili anlamadığı takdirde bir tercümanın yardımından yararlanma. Ayrıca, bir suç ile itham edilen herkes, suçluluğu yasal olarak sabit oluncaya kadar masum sayılır.

    AİHS nedir?

    AİHS, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin kısaltmasıdır. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi (AİHS), 4 Kasım 1950'de Roma'da imzalanan ve 3 Eylül 1953'te yürürlüğe giren, Avrupa Konseyi üyesi devletlerin insan haklarını ve temel özgürlükleri korumayı taahhüt ettikleri bir sözleşmedir. 59 maddeden oluşan sözleşme, temel hak ve özgürlüklerin yanı sıra, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin kuruluşu, yapısı ve yetkilerini de düzenler. Türkiye, AİHS'yi 18 Mayıs 1954'te onaylamış, 28 Ocak 1987'de bireysel başvuru hakkını tanımış ve 28 Ocak 1990'da Mahkemenin zorunlu yargı yetkisini kabul etmiştir.