Orta Asya'da Türkler, at yetiştiriciliğini çeşitli nedenlerle sürdürmüşlerdir: Göçebe yaşam: Atlar, göçebe yaşam için hayati önem taşıyordu; geniş otlaklar bulmak ve yaşamlarını sürdürebilmek için atlarına bağlıydılar. Savaş ve askeri güç: Atlar, savaş aracı olarak kullanılıyor ve at sırtında savaşıyorlardı; bu sayede geniş coğrafyalarda önemli fetihler gerçekleştirebiliyorlardı. Ekonomik değer: Atlar, ekonomik gücün bir göstergesi olup, at sürülerinin yetiştirilmesi ve satılması, Türkler için önemli bir ekonomik faaliyetti. Temel ihtiyaçların karşılanması: Atlar sayesinde yapılan avcılıklarla giyecek ve yiyecek temin edilebiliyordu. Kültürel önem: At, Türk kültürünün ayrılmaz bir parçasıydı; sosyal, siyasi, dini ve edebi hayatta önemli bir rol oynuyordu.