Osmanlı İmparatorluğu'nda kadın kıyafetleri, ev içi ve sokak kıyafetleri olarak iki ana başlık altında toplanabilir. Ev içi kıyafetleri genellikle daha süslü ve renkli olup, ipekli ve atlas kumaşlardan tercih edilirdi. Bu kıyafetler arasında şunlar yer alırdı: - Gömlek: Bileklere kadar uzun, altına paçalı iç çamaşır veya şalvar giyilirdi. - Zıbın: Uzun kollu, boyu diz kapağından biraz aşağıya kadar uzanan, saten türü kumaşlardan yapılan bir ev kıyafetiydi. - Kaftan: İç kıyafetlerin üstüne giyilen, astarsız, uzun kollu, önü açık bir kıyafetti. Sokak kıyafetleri ise hareketi kolaylaştıracak şekilde tercih edilirdi ve yüzü ve elleri dışında tüm vücudu örterdi. Bu kıyafetler arasında en sık kullanılanlar şunlardı: - Ferace: Vücut hatlarını belli etmeyecek şekilde, önü açık, yere kadar uzun bir üst giysiydi. - Yaşmak: Kadınların yüzlerini örtmek için kullandıkları iki parçalı bir örtüydü. - Çarşaf: 19. yüzyıldan itibaren daha yaygınlaşan, feracenin yerini alan dış giyim türüydü.