Koreeda'nın sinema dilinde, gündelik hayatın içine sızan olağanüstü anları nasıl işliyor?

Hirokazu Koreeda'nın sinema dilinde, gündelik hayatın içine sızan olağanüstü anlar, "Arakçılar" (Manbiki Kazoku) filminde olduğu gibi, duru ve gösterişsiz bir şiirsellikle işlenir 2. Koreeda, gündeliğin büyüsünü yakalayarak aşkın bir sinema dili geliştirir ve bu dili, ülkesinin değişen sosyoekonomik gerçeklerine uyarlar 2.

Yönetmen, sıradan aile hikâyeleri anlatır ve bu hikâyelerde, şefkatin acıya, trajedinin "komik" olana nasıl içkin olduğunu gösterir 2. Koreeda'nın filmlerinde, gündelik olanla olağanüstü olan bir araya gelir ve bu akış içinde hiçbir şey şaşırtıcı gelmez 2.

Koreeda, aile kavramını, kan bağından ziyade, görünmez bir bağlılık üzerinden tanımlar 2. Bu bağlılık, karakterlerin aynı çatı altında kalmak zorunda olmaları, aynı anne veya babaya sahip olmaları veya sadece istedikleri için bir araya gelmeleriyle oluşabilir 2.

Yönetmen, sade ve tarafsız bir anlatım kullanır, karakterlerini yargılamaz veya cezalandırmaz; sadece eylemlerini ve sonuçlarını gösterir 5. Bu nedenle, Koreeda'nın filmleri, samimi ve insani hikâyeleriyle tanınır 3.