Kınalı Hasan'ın annesi, oğluna yazdığı mektupta şunları söylemiştir: > "Yavrum, Hasanım, Kınalı Kuzum, > Mektubun geldi, sanki dünyalar benim oldu. Köy kâtibi okudu, ben ağladım. > Kumandanını pek sevmişsin, ne güzel! O senin babının yarısıdır. > Sakın ola yavrum kumandanının emrinden çıkma, önünden aykırı geçme. Ateşe bas dese basasın yavrum. > Kars’tan, Siirt’ten, Adana’dan, Uşak’tan arkadaşların olmuş. Birbirinizi çok sevip iyi geçinirmişsiniz. Elbette öylesi yakışır yavrum. Onlar senin dünya ahret hakiki kardeşlerindir. Sakın onları incitme yavrum. Sütümü sana helal etmem. > Kumandanın saçındaki kınayı sormuş. Bunda bilmeyecek ne varmış ki yavrum? Bizim burada Allah için kurban seçilen koçların başını kına ile süslerler. Ben de dört kardeşin içerisinde en çok seni sevdiğim için seni vatan, millet ve Allah yolunda kurban olarak seçtim. O yüzden başını kınaladım. Anan Hatçe".