Alfred Hitchcock'un film anlayışı şu şekilde özetlenebilir: Gerilim ve psikolojik derinlik: Hitchcock, gerilimi sadece korkutucu sahnelerle değil, izleyicinin zihninde yarattığı beklenti ve merak duygusuyla oluşturur. MacGuffin tekniği: Hikâyenin ilerlemesini sağlayan, ancak kendi başına önemsiz olan bir unsur kullanır. Görsel anlatım: Her kareyi bir tablo gibi planlar ve kamerayı bir karakter gibi kullanır. Komedi unsurları: Hikayenin doruk noktasına ulaştığı anlarda seyirciye nefes aldırmak için güldürü ögelerine yer verir. Yenilikçilik: Hitchcock, filmleriyle yenilikçi yollar kazandırmış ve modern sinemanın ilham kaynaklarından biri olmuştur. Hitchcock, filmlerini izlerken izleyicinin kendini bir dedektif gibi hissetmesini, her sahneyi ve diyaloğu analiz etmesini ister.