Silginin kaleme öğüdü, "Yanlışları silmek, doğruları yazmak kadar değerlidir" şeklindedir 45.

Bu öğüt, kalem ile silginin hikayesinde geçer 45. Hikayeye göre silgi, kaleme nasıl olduğunu sorar, ancak kalem ondan nefret ettiğini söyler 45. Bunun üzerine silgi, neden nefret ettiğini sorar ve kalem, silginin yazılarını sildiğini söyler 45. Silgi, sadece yanlış yazılanları sildiğini belirtir 45. Kalem, bunun kendisini ilgilendirmemesi gerektiğini ifade eder, ancak silgi bunun onun görevi olduğunu söyler 45.

Daha sonra kalem, silgiye günden güne küçüldüğünü fark ettiğini söyler 45. Silgi, her hatayı düzelttiğinde kendinden bir parça feda ettiğini açıklar 45. Kalem, kendisinin de her gün biraz daha kısaldığını hissettiğini belirtir 45. Silgi, kalemi teselli ederek, kendilerinden bir şeyleri feda etmeden başkalarına faydalı olmanın mümkün olmadığını söyler 45.

Hikayenin sonunda silgi, kaleme hala ondan nefret edip etmediğini sorar 45. Kalem, ortak noktaları olan fedakârlık onları bir araya getirdiği için silgiden nefret edemeyeceğini söyler 45.