Türkçede p ve b seslerini ayırt etmek için şu özelliklere bakılabilir: Ses tellerinin titreşimi: "b" sesi, ses tellerinin titreşmesiyle oluşan yumuşak (ötümlü, tonlu) bir ünsüzdür. Kelime içindeki konumu: "p" sesi, kelime içinde ve sonunda normal olarak kullanılır. Örnek kelimeler: "parmak", "pınar", "pastırma", "pazar", "patlıcan" gibi eskiden "b"li şekli kullanılan bazı kelimeler, Anadolu ağızlarında hâlen "b"li şekliyle (barmak, bastırma...) yaşamaktadır. Ayrıca, "p" ve "b" sesleri, Uygur alfabesinde aynı harfle gösterilirdi.