Türkçenin söz dizimi, dilin kurallarına uygun olarak kelimelerin cümlede doğru bir şekilde dizilmesini ifade eder. Temel öğeler ve sıralamaları şu şekildedir: 1. Özne: Cümlede iş yapan veya oluş içinde olan varlığı belirtir, genellikle cümlenin başında yer alır. 2. Yüklem: Cümlenin sonunda bulunur ve özne ile ilgili işi, oluşu ya da durumu ifade eder. 3. Nesne: Özne tarafından gerçekleştirilen işten etkilenen öğedir. 4. Dolaylı Tümleç: Fiilin yöneldiği, bulunduğu veya çıktığı yeri belirten öğedir. Örnek cümleler: - Özne + Yüklem: Ahmet çalışıyor. - Özne + Nesne + Yüklem: Ayşe kitabı okuyor. - Özne + Dolaylı Tümleç + Yüklem: Annem mutfakta yemek yapıyor.