"Gönül hun oldu şevkinden" ifadesi, Yaman Dede'nin "Gönül Hûn Oldu Şevkinden" adlı naat-ı şerifinden bir dizedir. Dizenin anlamı şu şekildedir: > "Gönül kanla doldu, şevkinden / Yandım, ey Allah'ın Resûlü / Nasıl dayanırım bu ateşe, bilmiyorum / Ezel bezminde dinmeyen bir figandım". Bu dize, şairin Allah'ın Resûlü'ne olan aşkından dolayı gönlünün kanla dolduğunu ve bu ayrılığa nasıl dayandığını bilemediğini ifade eder.