"Duvar kenarındaki adam" ifadesi, "Aynı kalp rahatsızlığıyla aynı kaderi paylaşan iki yaşlı adam aynı odayı da paylaşıyorlardı" hikayesinde geçmektedir .
Duvar kenarındaki adam, düğmeye basmadı çünkü o ana kadar sadece dinliyordu ve artık görebiliyordu; bu yüzden şeytana uyup hemşireyi çağırmadı . Aynı kaderi paylaştığı kişiyi ölüme gönderdiğini düşünse de bunu haklı bir savunma olarak gördü .