Arapçada sebep-sonuç için kullanılan bazı edatlar: إذ (çünkü, zira, -dığından, -dığı/eceği için); بحجة أن (sebebiyle, bahanesiyle, gerekçesiyle, öne sürerek); بحكم (den dolayı, etkisiyle); بسبب (nedeniyle, için, yüzünden, -den dolayı); لأن (çünkü, zira, -dığından, -dığı için). Ayrıca, şart cümleleri de sebep-sonuç ilişkisi kurabilir; örneğin, "Lev" ve "Levlâ" edatları şart anlamı taşır ve bu cümlelerde sebep kısmını oluşturur.