Atom teorisi, maddenin temel yapı taşı olan atomun yapısını ve davranışını anlamaya yönelik bilimsel çalışmaların bir sonucudur ve zamanla önemli gelişmeler göstermiştir. Gelişmenin aşamaları: 1. Antik Yunan Dönemi: Demokritos gibi filozoflar, maddenin bölünemeyen en küçük parçacıklarının olduğunu öne sürdüler ve bu parçacıklara "atom" adını verdiler. 2. 19. Yüzyıl Başları: John Dalton, modern atom teorisinin temellerini attı ve tüm maddelerin atom adı verilen bölünemez parçacıklardan oluştuğunu ileri sürdü. 3. 1897: J.J. Thomson, elektronları keşfetti ve atomun pozitif yüklü bir küre olduğunu, içinde negatif yüklü elektronların gömülü olduğunu öne sürdü. 4. 1911: Ernest Rutherford, altın levha deneyi ile atomun kütlesinin çoğunun pozitif yüklü küçük bir çekirdekte toplandığını ve elektronların bu çekirdeğin etrafında boşlukta dolandığını gösterdi. 5. 1913: Niels Bohr, elektronların sadece belirli enerji seviyelerinde bulunabileceğini ve bu seviyeler arasında geçiş yapabileceklerini önerdi. 6. Modern Dönem: Kuantum mekaniği prensiplerine dayanan modern atom modeli, elektronların belirli bir yörüngesinin olmadığını, elektronların bulunma olasılığının yüksek olduğu bölgelerin olduğunu kabul eder.