Osmanlı Devleti'nin I. Dünya Savaşı'nda savunduğu cepheler, çeşitli stratejik ve siyasi nedenlerle açılmıştır: 1. Kafkas Cephesi: Kars, Ardahan ve Batum'u geri almak, Rus kuvvetlerinin Basra Körfezi'ne inerek İngilizlerle birleşmesini önlemek ve Orta Asya'daki Türkleri birleştirmek amacıyla açılmıştır. 2. Irak Cephesi: Afrika ve Hindistan yolunun güvenliğini sağlamak, Abadan ve Irak petrollerini ele geçirmek ve Rus Çarı'na güneyden yardım götürmek için açılmıştır. 3. Çanakkale Cephesi: İstanbul'u ve Boğazları ele geçirmek, Osmanlı'yı savaş dışı bırakarak Almanya ile olan ittifakı bozmak ve Rusya'ya askeri yardım akışını sağlamak için açılmıştır. 4. Hicaz-Yemen Cephesi: Kutsal toprakları savunmak ve Ortadoğu petrollerini kontrol altında tutmak için açılmıştır. 5. Suriye-Filistin Cephesi: İngiltere'nin sömürgeleri ile olan bağlantısını kesmek için açılmıştır. Bu cepheler, Osmanlı'nın jeopolitik konumunu kullanarak İttifak Devletleri'ne destek olma ve kendi topraklarını savunma stratejisinin bir parçasıydı.