Osmanlı döneminde polislik, askeri bir nitelik taşıyordu ve güvenlik sağlama amacıyla "Asayiş Kuvvetleri" adı altında örgütlenmişti. 1845 yılında İstanbul'da kurulan ilk modern polis teşkilatı ile birlikte, polislik batı tarzı uygulamaları benimsemeye başladı. Bu dönemde polisin görevleri arasında; - ülke içi seyahatleri kontrol etmek, - ikamet belgesi düzenlemek, - resmi ve umumi yerlerin korunmasını sağlamak, - sahte dilencilere engel olmak gibi "denetleme ve kontrol" faaliyetleri yer alıyordu. Abdülhamit döneminde ise polis kuvvetleri, devlet bürokrasisinin en gelişmiş bölümünü oluşturdu ve polislik hizmetleri daha sivil bir yapıya kavuştu. 1879 yılında ordudan ayrı, zaptiye nezaretine bağlı ilk sivilleşmiş polis teşkilatının temelleri atıldı.