Bohr atom teorisi, 1913 yılında Niels Henrik Bohr tarafından Rutherford atom modelinden yararlanarak ortaya atılan bir atom modelidir. Teorinin temel varsayımları: Elektronlar, çekirdekten belirli uzaklıktaki yörüngelerde hareket eder ve bu yörüngelerdeki açısal momentumları, Planck sabitinin tam katlarıdır. Her kararlı hâlin sabit bir enerjisi vardır ve elektron, kararlı durumlardan birinde bulunurken atom ışınım yayınlamaz. Yüksek enerji düzeyinden daha düşük enerji düzeyine geçen elektron, seviyeler arasındaki enerji farkına eşit bir ışık kuantumu yayınlar. Teorinin özellikleri: Moleküller, çekirdek etrafında elektrostatik güç etkisiyle, küresel düzenli yörüngelerde ışınım yapmadan dolaşır. Yörüngelerin merkezi çekirdektir ve bu yörüngeler 1-2-3-4... veya K-L-M... vb. şekillerde gösterilir. Teorinin eksiklikleri: Sadece tek elektronlu atomların (örneğin hidrojen) spektrumlarını açıklayabilir. Çok elektronlu atomların spektrumlarını açıklamada yetersiz kalır. Dalga-parçacık ikiliği (De Broglie Hipotezi) göz önüne alınmamıştır. Heisenberg belirsizlik ilkesine göre, atomdaki elektronun yeri ve hızı aynı anda tam bir kesinlikle belirlenemez.