Suskunluk sarmalı

Suskunluk sarmalı, Alman siyaset bilimci Elisabeth Noelle-Neumann tarafından 1974'te geliştirilen bir iletişim teorisidir. Toplumda hâkim olan görüşe aykırı fikirlerin dışlanma korkusuyla ifade edilmemesi ve bu durumun baskın görüşü güçlendirmesi temeline dayanır.

Teoriye göre bireyler, kitle iletişim araçlarının etkisiyle oluşan kamuoyu algısını sürekli izler. Çoğunluğun fikrine uyum sağlama eğilimi nedeniyle sessiz kalırlar veya fikirlerini gizlerler. Bu süreç, alternatif düşüncelerin bastırılmasına ve toplumsal tek sesliliğe yol açar.

Medya, bu sarmalın en önemli tetikleyicisidir. Belirli görüşleri tekrarlayarak toplumda "genelgeçer" kabul gören fikirleri şekillendirir. Bireyler, bu medya etkisine dayanarak hangi fikirlerin kabul gördüğünü tahmin eder ve buna göre davranır.