İsmin hali

İsimlerin halleri, isimlere eklenen eklerle isimlerin cümle içerisinde nasıl bir görev aldığını belirler.

İsmin halleri; yalın hal, belirtme hal (tamlayan), yönelme hal (yönelim ekleri), bulunma hal (durum ekleri) ve ayrılma hal (ayrılma ekleri) olmak üzere beşe ayrılır.

1. Yalın Hal: Anlam ilişkisi belirtmeyen, eke gereksinimi duymayan isim haline yalın hal denir. Örneğin: Ali, kalem, ev, kitap.
2. Belirtme Hal: İsimlerin tamlayan durumlarında çoğunlukla ilgi zamiri olan ‘ki’nin kullanıldığı hallerdir. Örneğin: Elma'nın rengi, Ali'nin kalemi gibi.
3. Yönelme Hal: İsimlerin hareket yönünü, varılacak yeri, nesneye yönelik hareketi belirtir. Bu eki alındıktan sonra ismin -e,-a ile bitmesi gerekir. Örneğin: Eve gittim, Ali'ye baktım gibi.
4. Bulunma Hal: İsimlerin bulunduğu yeri veya durumu belirtir. Bu eki alındıktan sonra ismin -de veya -da ile bitmesi gerekir. Örneğin: Evdeyim, Ali'yle çayda buluştuk gibi.
5. Ayrılma Hal: İsimlerin yapısına -dan veya –den eklerinin gelmesi şeklinde belirir. Örneğin: Ali'den haberdarım, şehirden ayrıldık gibi.