Senaî

Senâ’î, kendi zamanına kadar Abdullah Ensari ve belki biraz Ebu Said Ebu’l-Hayr ve Ahmed Cem’î tarafından şiire sokulmuş olan tasavvufî mevzuları büyük bir maharet ile işleyen ilk sûfî-şâir unvanıyla kendisinden sonraki Attâr, Mevlânâ, Sa’dî ve Hâfız geleneğinin hazırlayıcısı ve bu yönüyle onların üslup kaynağıdır.

Mevlânâ’nın mesnevî tarzında bir eser vücuda getirmesi fikrine kaynaklık etmesi bakımından Senâ’î’nin en önemli eseri Hadikatu’l-Hakika’sıdır. Tasavvufî fikirlerinin en geniş olarak ele alındığı on bin beyit miktarındaki bu eser, Fars edebîyatındaki tasavvufî mesnevîlerin ilkidir.