Pavlus

Hristiyan teolojisine göre Aziz Pavlus, Hz. İsa’nın havarilerinden bir tanesi olarak kabul görür.

Pavlus, Hz. İsa’ya tanrının oğlu olarak iman ediyor, bu yönde misyonerlik faaliyetleri yürütüyordu. İlk olarak Suriye ve Kilikya’da vaazlar verdi. Milattan sonra 30’lu yıllarda başladığı bu faaliyetler sonucunda Anadolu’da ve Avrupa’da kiliseler kuruldu. Yalnızca birkaç on yıllık bir sürede Hıristiyanlığı bu bölgelerde büyük oranda tanıttı.

Aziz Pavlus’un Hıristiyanlık dini için önemi aslında yaptığı misyonerlik faaliyetleri değil, geriye bıraktığı mektuplar olarak kabul görüyor. Bugün Yeni Ahit’in 27 bölümünün 13’ü, Aziz Pavlus’un yazdığı mektuplara dayanıyor; hatta 7 tanesinin ona ait olduğuna kesin gözüyle bakılıyor.