Nurullah Ataç

Nurullah Ataç, özellikle 1940-1955 yılları arasında edebiyatımızın en etkili eleştirmeni olarak karşımıza çıkar.

Ataç'a göre münekkit her şeyden önce bir sanatkârdır. Edebiyat eserinin kuru bir nesne olarak incelenmesinin karşısında olan Ataç, sürekli eleştirmen ve okurla eser arasında bir akışın varlığından söz etmiş, kendisi üzerindeki olumlu ve olumsuz izlenimler yazılarının konusunu oluşturmuştur.

Bir bütün hâlinde değerlendirildiğinde eserlerinde akılcı düşünceyi ve Batıcılığı savunduğu görülen Nurullah Ataç, Türk edebiyatında modern anlamda «deneme» türünün ilk önemli yazarı kabul edilmektedir.