Nasr bin Ahmed

Nasr (Farsça: نصر یکم; ö. Ağustos 892) 865'ten 892'ye kadar Sâmânîler'in emiridir. Ahmed bin Esed'in oğlu ve halefidir.

Saffari hükümdarı Yakub bin Leys'in ( h. 861-879) elinde Horasan'daki Tâhiri valilerinin zayıflamasıyla, Nasr fiilen bağımsız bir hükümdar olarak hüküm sürebildi.

874 yılında Nasr, kardeşi İsmail Samani'yi, yakın zamanda Harezm orduları tarafından harap edilen Buhara şehrini ele geçirmek üzere gönderdi. Şehir ona kapılarını açtı ve Nasr, İsmail'i vali olarak atadı.

Ancak vergi paralarının nereye dağıtılacağı konusunda çıkan anlaşmazlık, 885 yılında kardeşler arasında bir çatışmanın çıkmasına neden oldu. İsmail sonunda galip geldi ve Samanoğulları devletinin kontrolünü ele geçirdi. Ancak Mâverâünnehir'i bizzat Nasr yönetmişti ve halifeler onu meşru yönetici olarak tanımaya devam ettiler.