Kadınlar saltanatı

Kadınlar saltanatı, Osmanlı İmparatorluğu'nda padişahın eşi konumundaki kadınların devlet yönetiminde etkili olduğu dönemi ifade eder. Bu süreçte kadınlar, şehzadelerin yetiştirilmesi ve devlet işlerine dolaylı müdahalelerle öne çıkmıştır.

Valide sultan unvanı taşıyan bu kadınlar, küçük yaştaki padişahların naibesi olarak siyasi kararlarda söz sahibi olmuştur. Özellikle 16. yüzyıldan itibaren bu etki, "mehd-i ulya" (yüce taht) unvanıyla en üst seviyeye ulaşmıştır.

Osmanlı'da kadınların doğrudan siyasi rolleri sınırlı olsa da, hayır işleri ve vakıflar aracılığıyla toplumsal hayatta etkin oldukları bilinmektedir. Örneğin, Hürrem Sultan gibi figürler, devletin iç işleyişine dolaylı yollarla katkıda bulunmuştur.