I. Yezîd

Birinci Yezid, ya da tam adıyla Yezid bin Muâviye, Emevi Devletinde babası Muâviye bin Ebî Süfyan tarafından veliaht tayin edildi ve milâdî 680-683 yılları arasında halife olarak devleti idare etti.

İktidarda bulunduğu yıllar tamamen siyasî çalkantılarla geçti. Babası tarafından tayin edildikten sonra kendisine başta Abdullah bin Zübeyr ve Hz. Hüseyin (r.a.) olmak üzere dönemin önemli şahsiyetleri halifeliğini tanımayıp biat etmedi.

Kaynaklara göre Yezid eğlenceye çok düşkün, yönetim ehliyeti olmayan, halkın kendisinden nefret ettiği zâlim bir idareciydi. Hicâz, onun döneminde, mûsikî, şiir ve eğlencenin merkezi konumuna gelmişti.

Yezid 39 yaşında, 3 yıl 9 ay süren saltanattan sonra 683 yılında öldü.